Re-Voltowicze ZA granicą: pensjonaty, zwyczaje, niecodzienności...

Ktoś pracował u Schockemohle jako rider, home groom , show groom ? Jak to wyglada w praktyce itp. Interesuja mnie wszystkie informacje w temacie pracy, zamieszkania, pieniedzy, umowy o prace itp

Hej czy w Anglii jest cos takiego jak system odznak tak jak u nas brązowa,srebrna,złota?
Nie bardzo wiem,gdzie szukac informacji na ten temat. :kwiatek:

sakura, nie pomogę Ci z tym...


Za to mam pewną ciekawostkę - ja przynajmniej nie spotkałam się z czymś takim w PL

Zapisałam mojego Tomka (5 lat) na zajęcia z jazdy konnej.
Nie ma lonży. Trochę gimnastyki (typu sięgnij ręką do ogona itp) jest, ale:
- dzieci oczywiście na superspokojnych kucach. Na pierwszej jeździe oprócz instruktorki na środku każdy kucyk był asystowany przez 2 pomocników. Jeden prowadził kuca, drugi szedł obok i pilnował wszystkiego na bieżąco. Na pierwszej jeździe dzieci dostały do ręki wodze (ćwiczyły ruszania i zatrzymywania), a także były pierwsze zakłusowania i wtedy asystentka od dziecka trzymała dziecku nogę przy siodle i biegła obok.
Tomek po 3 kółkach anglezuje sam (w miarę poprawnie).
Na lekcji była też dziewczynka, która miała pierwszy raz zagalopować i ten jej asystent asekurował ją również w galopie! Oczywiście ten galop był prawie w miejscu.

We wtorek idzie na zajęcia `own a pony` - czyli rano przydzielą mu kucyka, będzie musiał mu posprzątać w boksie, dać jeść, wyczyścić. Będzie też jazda. Nie może się doczekać.

ale fajne 🙂


no nic cos znalazlam http://www.bef.co.uk/Default.aspx

Ja powoli jestem zrozpaczona. Nie do końca wiem co robic dalej i jak się z tego wszystkiego wyplątać. Pracując tyle godzin, nie mam nawet czasu na znalezienie nowej pracy. Nie moge niczego zobaczyć, nigdzie pojechać itp. Wszędzie potrzebuje 2-3 dni na tzw "test" ( i mnie to wcale nie dziwi ) a ja żeby jechać na taki test musiałabym rzucić pracę i modlić się żebym była wystarczająco dobra żeby mnie przyjęli... . Poza tym oferty pracy jakie dostaję aktualnie są żenujące. Np Pani znana zawodniczka z UK zaproponowała mi 250Funtów tygodniowo (6dni/9godzin) dla 2 osob!!! Jedna miałaby być homegroomem a 2 czymś w rodzaju złotej rączki ( mowa o mojej 2 połowie ) + mieszkanie w przyczepie bez wyżywienia. Pani od dłuższego czasu szuka pracownika na FB , więc pewnie ten kto szuka pracy za granicą trafił już na jej oferte za pośrednictwem jej obecnego pracownika ( chyba pracownika ). 
Nie wiem w sumie co mam dalej robić i zaczynam się autentycznie bać pracować przy koniach u prywatnej osoby 🙁

Dość niezręczne pytanie, ale masz kasę na ewentualny powrót do Polski i na kilka dni życia zagranicą (jedzenie)? Jeśli tak, to zaryzykuj, rzuć pracę i idź na test. Patrzysz też na oferty fejsbukowe?

KaNie, wiem, że jest Ci ciężko, ale zostanie w punkcie, gdzie jesteś teraz chyba w niczym Ci nie pomoże. Może naprawdę lepiej wrócić do PL i zacząć szukać od zera? Wykończysz się, fizycznie i psychicznie.

http://careergrooms.com/cgi-bin/zyview/D=jobs/V=popwin/R=CJ3872

Dla ozywienia watku, wstawiam fotki z dzisiejszej aukcji koni wierzchowych i pociagowych w kolonii Amiszow. Glownie kuce, zimnokrwiste (przewaga Belgijskich) i kilka Standardbred. Ceny od $100 za Shetlandy do kilku tysiecy za klusaki i dorodne zimnioki. Generalnie - bardzo tanio.
Wybralismy sie z mezem z czystej ciekawosci i chociaz uczucia mam mieszane, to jestem pod ogromnym wrazeniem spokoju i opanowania wiekszosci koni w warunkach aukcji.

Fotki sa sredniej jakosci, ale cykalam komorka "na szybko". Staralam sie uszanowac wole Amiszow, ktorzy nie zycza sobie byc uwieczniani na zdjeciach.

Pisze tutaj, bo za tydzien wraz z Mlodym staniemy sie obydwoje emigrantami w kraju naszych zachodnich sasiadow. Ja juz siedze od miesiaca, a kon dojedzie dopiero w przyszly piatek (juz nie moge sie doczekac! 🏇 Te 30 dni uswiadomilo mi, jak wiele dla mnie znaczy moja pasja i jak trudno zyc bez konia). Jesli ktos ma ochote na relacje dotyczaca podrozy, stajni i standardow jezdzieckich, jak i mala fotorelacje z olbrzymiego sklepu jezdzieckiego, to z checia napisze cos w wolnym czasie.

[quote author=wiedźma link=topic=823.msg2218201#msg2218201 date=1415394697]
Pisze tutaj, bo za tydzien wraz z Mlodym staniemy sie obydwoje emigrantami w kraju naszych zachodnich sasiadow. Ja juz siedze od miesiaca, a kon dojedzie dopiero w przyszly piatek (juz nie moge sie doczekac! 🏇 Te 30 dni uswiadomilo mi, jak wiele dla mnie znaczy moja pasja i jak trudno zyc bez konia). Jesli ktos ma ochote na relacje dotyczaca podrozy, stajni i standardow jezdzieckich, jak i mala fotorelacje z olbrzymiego sklepu jezdzieckiego, to z checia napisze cos w wolnym czasie.
[/quote]

no akurat Niemcy to jeździecka stolica wszechświata i na pewno się dużo nauczycie ty i twój rumak 😉

Poproszę jak najbardziej wyczerpującą relację 🙂

Ja również jestem bardzo ciekawa 🙂

Ja też 🙂. Z chęcią również opowiem o angielskich zwyczajach, warunkach.

Opowiadajcie wszyscy, mnie to zawsze bardzo interesuje 😉

ElaPe i inne "nasze zagraniczne" dziewczyny, piszcie o swoich przygodach w innych krajach, jak wyglądają stajnie, żywienie, treningi etc. to baaaardzo ciekawe informacje. ElaPe ja Twoje relacje t prawie z zapartym tchem czytałam  🤣 Tak więc piszcie !!!

O, to ja napiszę, bo w obecnej pracy pierwszy raz się z tym spotkałam: staramy się raz w tygodniu fundować koniom bieganie luzem po hali, ale w pasie i wypięciu. Robimy to we dwójkę, oczywiście po wcześniejszym rozprężeniu na lonży. Bieganie odbywa się w cywilizowany sposób, po śladzie, w 3 chodach, ze zmianami kierunku po przekątnych.

Ciesze sie z powodu odzewu i bede pisac odcinkami, bo mam taki nawal wrazen i tematow, te proba ujecia tego w jednym poscie skonczylaby sie niechybnie chaosem na miare szlacheckiego sejmu 😉.
Na wstepie jeszcze napisze, ze pisze z perspektywy rekreanta, ktory u nas w kraju trzymal konia w przydomowych stajniach, nigdy nie mialam do czynienia z wielkimi osrodkami sportowymi czy ogromnymi stajniami- dlatego to, co dla mnie jest nietypowe, dla niektorych, majacych na codzien stycznosc z ww. nie musi byc niczym specjalnym. Niektore moje oczekiwania i pytania moga sie wydac smieszne dla osob, dla ktorych jest to norma. Dlatego prosze  o wyrozumialosc w czytaniu moich postow i spojrzenie na calosc z perspektywy osoby, ktora nie miala do tej pory do czynienia z sportowym, jezdzieckim swiatem. :kwiatek:

Do naszych zachodnich sasiadow wyjechalam studiowac, choc moja glowna motywacja bylo oczywiscie powiekszenie swojej wiedzy jezdzieckiej i wzbogacenie sie o nowe doswiadczenia. Celowalam w regiony, gdzie sport ten jest na wysokim poziomie jesli chodzi o jazde westernowa: wybieralam pomiedzy Bawaria i Badenia-Wirtembergia, ostatecznie konczac w landzie Szwabow. 😉 Mieszkam prawie ze przy Jeziorze Bodenskim, w samym centrum Schwarzwaldu, do Szwajcarii jak i do Francji mam godzine autem. Juz sie nie moge doczekac terenow z perspektywy konskiego grzbietu- i tu jako pierwsza ciekawostke napisze, ze w Schwarzwaldzie sa sciezki wytyczone specjalnie do jazdy konnej, ktore tylko chwilami krzyzuja sie z tymi dla pieszych i rowerow. Takze w terenie mam zamiar bywac bardzo czesto... 🏇

Zaczne od tematu poszukiwania stajni. Wstepny research zrobilam juz w lutym, a wszystko dzieki wspanialemu portalowi (tylko Niemcy mogli wpasc na cos takiego, naprawde  :emoty327🙂 wolny boks. Dziala na zasadzie portalu randkowego (coz za trafne porownanie z mojej strony...): wpisujesz kod pocztowy, zasieg w km jaki cie interesuje, a wyszukiwarka wypluwa wyniki. Mozna dodac algorytmy dodatkowe, w stylu: stajnia LAG, stajnia otwarta, boksy angielskie, hala, solarium, podzial na padoki letnie/zimowe, solarium, karuzela- hulaj dusza, piekla nie ma! Mnie najbardziej interesowal zasieg cenowy, bo studencka kieszen nie jest tak wypchana jak portfel szwajcarskiego bankiera (choc kiedys bedzie! :cool🙂, lecz stwierdzilam, ze spojrze tez na aktualnosc ogloszenia i czy stajnia posiada rowniez strone internetowa. W ten sposob wybralam na chybil trafil ok 10 stajni, ktore postanowilam odwiedzic i wypytac wlascicieli bez wczesniejszej zapowiedzi.
Z wypisanymi adresami jezdzilam po okolicy dwa dni, trafiajac na bardzo rozne warunki. Praktycznie w kazdej wsi znajdzie sie stajnia, a jadac przez pewne pole, na odcinku 2 km odkrylam 4 niezalezne stajnie 😉. Do wyboru, do koloru, choc w wiekszosci sa to stajnie stricte klasyczne i jako westowiec mialabym problem ze znalezieniem kolegow i kolezanek po fachu. Wiekszosc wlascicieli oprowadzala mnie po calym osrodku, prezentujac wszystko- od boksow, siodlarnie, po paszarnie, pastwiska, raz zdarzylo mi sie nawet zwiedzic pokoj socjalny (tzw. Reiterstüble). Bylam bardzo mile zaskoczona, gdy okazalo sie, ze wiekszosc stajni organizuje sobie czesto wieczorki towarzyskie, imprezy stajenne, grille, a studenci wspomagaja sie podczas pobytu w stajni nawet w zadaniach z Uni- pensjonariusze, w duzej czy to malej spolecznosci to jakby rodzina, wspierajaca sie tez poza stajnia. 😉 Niemilo potraktowana zostalam tylko raz, gdy pani z duzego, skokowego osrodka dowiedziala sie, ze jestem z Polski, stwierdzila, ze jednak nie ma czasu mi nic opowiedziec i musi pozamiastac kolo stogu siana (do tej pory nie wiem, co bylo przyczyna, bo do tego momentu rozmowe prowadzilysmy normalnie...). W pozostalych przypadkach wszyscy naprawde sie interesowali i cieszyli sie, ze ktos z zagranicy przyjezdza do Niemiec, aby sie podszkolic i zalapac niemieckie know-how. 😉 Pytalam sie o rozne rzeczy, w tym min.
1. Ile czasu konie spedzaja na padokach i w jakich grupach wychodza? W wiekszosci stajni pastwiska jak i padoki sa podzielone na letnie i zimowe, z tymze zimowe posypane sa pewna odmiana piasku (?), a nie obsiane trawa, poniewaz groziloby to breja blotna przy topnieniu, co z kolei moze prowadzic do chorob skornych, wiec lepiej dmuchac na zimne. Konie sa wypuszczane w stadach walachy lub klacze, choc jesli trafi sie charakternik lub wlasciciel sobie tego zazyczy, delikwent wychodzi osobno (nie jest to dodatkowo platne).
2. Ile razy dziennie sie karmi i czym? Karmienie w wiekszosci przypadkow 2 razy dziennie ,,na mokro'', choc wlasciciel moze poprosic o 3 posilek. Siano do oporu, spotkalam sie rowniez z sianokiszonka. Owsa tu nie znajo  🤣 (na moje pytanie, czy karmi sie owsem, robili wielkie oczy i odpowiadali, ze to przestarzale, ze niektore konie zle reaguja i dostaja krecka, dlatego powszechnie stosowane jest müsli, ktore mozna dobrac indywidualnie i nie powoduje efektow ubocznych). Najczesciej stosowana pasza jest wlasnie musli, do ktorego mozna dodawac przerozne dodatki- wystarczy je przygotowac uprzednio w oznakowanych wiaderkach i wszystko zostanie podane. Jesli ktos chce karmic wyslodkami, musi je sam sprowadzic. W wiekszosci stajni do kolacji rowniez dodatek w postaci marchewek czy jablek, ot, taki deserek. 😎
3. Czy stajnie jest czynna przez caly tydzien i w jakich godzinach moge korzystac z ujezdzalni? Jestem przyzwyczajona, iz niektore stajnie maja wolne poniedzialki, dlatego wolalam sie spytac. Niemcy reagowali milym zdziwieniem i twierdzili, ze jesli bede miala ochote, to moge przyjechac w sobote o 1 w nocy i jezdzic, nikt mnie nie wygoni, bo przeciez stajnie jest dla kazdego i nikogo nie powinno interesowac, o ktorej jezdze. 😂
4. Ile razy w tygodniu jest czyszczone do czysta? Jak wspomnialam, w kraju stalam raz w stajni, w ktorych tylko raz w tygodniu bylo wybierane do czysta, choc zazwyczaj bylo to 3,4 razy. Myslalam, ze tutaj tez tak moze byc, dlatego bylam bardzo rozbawiona, kiedy padala odpowiedz ,, Raz dziennie, choc jesli sobie pani zyczy, mozemy 2 razy+ sprzatanie kup''. Na takie luksusy przygotowana nie bylam. 😉
5. Jak z weterynarzem i kowalem? Ogolnostajenny czy kazdy ma wlasnego? Kazdy ma wlasnego, wedlug wlasnych upodoban i preferencji,a w stajni wisi ogolnodostepna lista z wszystkimi osobami zwiazanymi z branza jezdziecka z okolicy (zazwyczaj ok 60 pozycji, od weterynarzy po trenerow i pasowaczy siodel konczac). Wlasciciele mowili jednak, ze sa w stanie mi oczywiscie kogos polecic i doradzic, skoro nie znam nikogo i nie mam rozeznania.

To sa pytania z mojej strony, ktore zadawalam po wstepnych ogledzinach. Ze strony drugiej natomiast pierwsze pytanie, ktore padalo, nie dotyczylo wcale plci czy wieku lub rasy konia, lecz jego... wzrostu. Za pierwszym razem, gdy odpowiedzialam, ze Mlody ma 1,40 m, panstwo sie bardzo ucieszyli i zaczeli mnie dopytywac o pozostale szczegoly. Gdy w nastepnej stajni padlo to pytanie, zaczelam sie zastanawiac, dlaczego jest to tak wazne. 🤔wirek: Dopiero, gdy w stajni, na ktora sie zdecydowalam, spytalam, dlaczego WSZYSCY, ale to absolutnie WSZYSCY zadaja to pytanie jako pierwsze, pan stajenny wytlumaczyl mi, ze w zaleznosci od wzrostu konia przysluguje mu ustalony ustawowo minimalny metraz (poprostu Niemcy  😂 i ich zamilowanie do regul, dyrektyw i rozporzadzen). Im kon mniejszy, tym mniej trzeba sie glowic nad zagospodarowaniem terenu jesli chodzi o boks i o pastwisko- a wszystko jest regularnie sprawdzane przez sanepid stajenny (w wolnym tlumaczeniu), ktory wpada z niezapowiedzianymi wizytami, wyciaga przypadkowego rumaka i na podstawie jego wzrostu mierzona jest ,,jego'' przestrzen. 🤣 Pan twierdzil, ze nierespektowanie warunkow prowadzi do srogich kar pienieznych i jeszcze czestszych nalotow sanepidu. 😂. Powiedzial mi, ze powinnam sie cieszyc, ze mam kucyka, bo boks znajde prawie zawsze, gorzej by bylo, gdybym posiadal klasycznego ujezdzeniowca, bo wiekszy kon=wiecej miejsca=wiecej problemow ze znalezieniem miejsca. Sanepid wymierza rowniez miejsca na nowe boksy i trzeba zglaszac kazda chec dobudowania czegos w stajni, czy to siodlarni, czy wiaty na siano- nie ma samowolki budowlanej, a pozwolenia nie otrzymuje sie wcale tak latwo, trzeba spelnic cale mnostwo warunkow.

Konie we wszystkich stajniach zadbane, wyniuniane, dobrze odzywione- nie spotkalam ani jednego chudzielca, a jedna pani pospieszyla mi z wytlumaczeniem, ze ten drobny walaszek, ktorego widac hen, daleko, jest lekko podniszczony choroba i ze jest na dobrej drodze do wyzdrowienia, wiec mam absolutnie nie myslec, ze tu koni nie karmia. 😉 Cisza i spokoj, zycie toczy sie w stajniach wlasnym torem i widac, ze nawet mniej doswiadczeni pensjonariusze sa wspomagani radami, aby konie byly szczesliwe, bo dobre zwierzecia jest najwazniejsze. Pierwsze wrazenia dotyczace zwiedzania przeroznych stajni bardzo pozytywne- kultura jezdziecka jest na naprawde wysokim poziomie i mam nadzieje, ze nie rozczaruje sie w przeciagu najblizszych miesiecy.

Moze troche chaotycznie, ale mam nadzieje, ze udalo mi sie przekazac moje mysli tak, azeby wszyscy zrozumieli. Z checia odpowiem na pytania, jesli jakies beda. 😉

Wiedźma: dzięki za obszerne sprawozdanie. Chętnie obejrzę zdjęcia.

ElaPe i inne "nasze zagraniczne" dziewczyny, piszcie o swoich przygodach w innych krajach, jak wyglądają stajnie, żywienie, treningi etc. to baaaardzo ciekawe informacje. ElaPe ja Twoje relacje t prawie z zapartym tchem czytałam  🤣 Tak więc piszcie !!!


no to piszę 🙂

Spotkanie ze Sławnym Człowiekiem

Któregoś razu wybrałam się w teren z Ruth. Ruth to taka ok 50-letnia babka co ma siwego appendix QH (QH z domieszka folbluta) i  ten jej koń jest naprawdę duży i fajnie umięśniony. Jedynym mankamentem są jego nieproporcjonalnie malutkie kopytka, charakterystyczne dla tej linii hodowlanej jak mi Ruth wyjaśniła. Ruth jest jedną z kilku pensjonariuszy którzy się nie boją i wyjeżdżają w tereny. Ruth jest w stajni prawie codziennie i jeździ wyłącznie w tereny.  Zna sieć ścieżek konnych jak własną kieszeń a na dodatek jest w zarządzie Stowarzyszenia tut. ścieżek konnych. Ona też zamawia ekipy do oczyszczania tych ścieżek z wybujałej roślinności czy zawalonych drzew.

Teren z Ruth przebiega w o wiele szybszym tempie niż z Barbarą, 65-letnią panią. Mimo że ścieżki są wąskie, kręte i przebiegające po sporych wzniesieniach czy idące w dół Ruth generalnie galopuje i kłusuje. Trzeba naprawdę się wysilić by nie wjechać jej w tyłek czy zostać na jakimś zakręcie. W trakcie jednego ze stępów rozmowa zeszła na posesje milionerów i sławnych ludzi je zamieszkujących. Ruth jednak nie mogła przypomnieć sobie czy gdzieś po drodze mieszka jakaś sławna osoba.

Tak sobie rozmawiając wjechałyśmy w jakiś lasek. Był on pełen (chyba ze 4 szt) groźnie wyglądających tablic "No tresspassing" czyli zakaz wchodzenia bo teren prywatny. Ruth stwierdziła że musi dać znać reszcie zarządu że znów ktoś z okolicznych właścicieli posesji sobie samowolkę urządził bo przecież ścieżki konne były są i będą i mają umocowanie prawne w lokalnym planie zagospodarowania przestrzennego.

Jedziemy dalej a tu patrzymy a tu nagle wpoprzek ścieżki 2 meksykanów pod wodzą jakiejś chuderlawej starszej pani robi ogrodzenie. Tablice "No tresspassing" juz były powbijane. Ruth się zdenerwowała i poinformowała starszą panią że tablice oraz ogrodznie będą musiały jak najszybciej zostać usunięte. Starsza pani na to że nigdy w życiu bo to jej teren. Ruth że niestety nie ma racji bo to ścieżka konna. Starsza pani że ona wie lepiej, bo ma to obcykane ze swoim prawnikiem. I tak od słowa do słowa atmosfera robiła się coraz bardziej napięta. Meksykanie dalej robili swoje. Odjechałyśmy więc stamtąd i Ruth mnie poinformowała że oto właśnie miałam okazję się spotkać ze znaną osobą. No prawie. Bo ta starsza pani to jakaś wnuczka Rockefellera.

Finał tego spotkania z ową wnuczką był taki że faktycznie prawo było po jej stronie. Jak się okazało ona właśnie przejęła po siostrze tę posiadłość - notabene posiadłość jest tak olbrzymia że stojąc na ścieżce nie było widać nawet domu czy czegokolwiek - i co do milimetra tę swoją posiadłość wzięła w posiadanie. To że siostrze nie przeszkadzała ścieżka konna nie oznacza że jej też nie będzie przeszkadzać.  Stwierdziła że te dodatkowe 2 metry skoro są jej to ona żadnych koni sobie nie życzy.

Ktoś pracował u Schockemohle jako rider, home groom , show groom ? Jak to wyglada w praktyce itp. Interesuja mnie wszystkie informacje w temacie pracy, zamieszkania, pieniedzy, umowy o prace itp


Był parę la temu o tym artykuł w Świecie Koni . Jedziesz tam do pracy razem z połową Europy jako mięso armatnie na młode konie i stajenni w jednej osobie.  😉 Dostajesz gówniane pieniądze i tyrasz jak wół. A jak coś ci się stanie to odsyłają cię do domu.Tak zakończył współpracę ,syn jednego z naszych znanych zawodników. Myśał że to będzie wspaniała praca i docenią jego talent i umiejętności ,  zmieniali mu tylko młodziaki do jazdy a w wolnych chwilach był operatorem wideł i taczek ,  wrócił z połamanymi kończynami .
Takie wielkie ośrodki najlepiej zarabiają na marzeniach qniareczek i quniarzy ,coś jak Mc Donald's ,tyle że praca jeszcze cięższa i bardziej niebezpieczna za to zarobki podobne. 🤣

Jak tam pojedziesz, to będziesz riderem , home groomem ,show gromem i stablemenem w jednym . 😉

P.S Wiedźma ,to do pełnego obrazu ,podaj jeszcze ceny !!! Ja jeżdżąc po twoich okolicach zaovserwowałem że ceny podobne jak w Polsce , nieraz ciouttaniej ,czasem ciut drośej ,ale ogólnie ok 200/ 300 Euro . 😉

Wywozac konia do UK jakie badania,szczepienia itp kon musi miec ? :kwiatek:

KaNie koleżanka pracowała jako home groom chyba, chwaliła sobie 🙂

Melduje, ze kon dojechal do mnie w piatek rano- od dwoch dni fruwam 10 cm nad ziemia! 💃 Mlody zreszta chyba tez zadowolony,  dzisiaj rano byl ublocony na maksa, a jak wiadomo, brudny kon to szczesliwy kon. W przyszla sobote jestesmy umowieni na nasz pierwszy trening, a za dwa tygodnie, jesli dobrze pojdzie, uda mi sie zaliczyc szkolenie jako sluchacz z Markusem Gebertem. 💃

Smok10- ceny wahaja sie od 160 do 360 €. Najtansze sa tzw. LAGi albo tez offenstall mit selbstversorgung (stajnia otwarta z opcja DIY)- od 160 do 190. Offenstall i zwykla stajnia z ujezdzalnia to zazwyczaj wydatek rzedu 200-250 €, jesli kon ma miec Paddockbox, czyli boks angielski, doplaca sie zazwyczaj ok. 30€. Od 300€ zaczynaja sie stajnie z wlasna hala i to sa juz wieksze osrodki, ale generalnie osrodek z kala jest praktycznie w kazdej miejscowosci i mozna z niego odplatnie korzystac.

wiedźma, przepraszam za wścibstwo ale gdzie mieszkasz ? 😀

Ja też 🙂. Z chęcią również opowiem o angielskich zwyczajach, warunkach.

a ja z chęcią poczytam :kwiatek:

Tak jak napisałem ,ceny pensionatów w Niemczech są takie same jak w Polsce albo tańsze. Nic dziwnego że przy ich średniej krajowej i zarobkach jeździectwo jest tak popularne . 🤣

Jej, ale was się fajnie czyta! wiedźma, ElaPe, i inne dziewczyny mieszkające za granicą - koniecznie piszcie więcej. 🙂

Czy ktokolwiek, cokolwiek wie o niemieckim jeźdźcu Ralf Runge? Może ktoś pracował u niego? 👀

Ja z nim kiedyś (bodaj w 2012-13) pisałam, ale nie doszliśmy do porozumienia, bo nie ma szans z własnym koniem.

Brytyjskie stajnie to temat rzeka...
Między jazdą rekreacyjną, a sportem amatorskim, czy jeździectwem kwalifikowanym jest wielka, głęboka przepaść.
Generalnie to przygód oraz zadziwień tych na minus jak i na plus trochę było 😉. Jest inaczej niz u nas. Innym razem postaram się skupić na pojedynczych tematach, a na samym początku spróbuję podejść do tematu bardziej ogólnikowo.

W UK stajnie zazwyczaj są typu angielskiego. Ścielone jest słomą, palletem lub trocinami. Uważa się, ze siana powinien mieć koń do woli ( podawane jest w siatkach), a w praktyce wszystko zależy od prowadzącego pensjonat ( czyli jak wszędzie 😉). 
Twarda pasza jest podawana z sieczką i wysłodkami. Wybór pasz jest ogromny pod względem jakości jak i ceny.

W większości stajni są duże pastwiska i konie spędzają na nich większość dnia. Zimą mrozów prawie nie ma i trawa jest zielona w sumie cały rok.  Podłoże najczęściej jest gliniaste i jak popada ( a to się zdarza 😉) to jest niezła breja, konie umorusane, a potem odgruzowywanie takiego delikwenta 😉. Biedaki ze skłonnością do grudy mają w okresie zimowym nieciekawie... Dostępnych jest dużo środków na ta przypadłość, czy też ochraniaczy padokowych kryjących pęcinę, ochraniaczy osuszających nogi po umyciu itp. Miałam okazję wiele z tych rzeczy przetestować  i jakby co w kwestii środków pomagających uniknąć tego paskudztwa, zawsze mogę doradzić. Mam bogate, doświadczenie w nierównej walce z grudą 😉.

W UK problem jest z miejscem do jazd... ( tzn większość brytyjczyków tego nie zauważa, bo nie wie że może byc inaczej i nie ma pojęcia jak wygladaja stajnie kontynentalne). Placyki są małe. Zazwyczaj to jakieś 20x40m, ale z w miarę profesjonalnym podłożem ( jak właścicel o nie dba 😉). Dzieje się to dlatego, że naturalne podłoże nie nadaje się do jazdy i trzeba nawozić specjalnie przygotowane. Kryta ujeżdżalnia to raczej rarytas. Cieżko tutaj o pozwolenie na budowę zabudowań typu mieszkalnego. Generalnie jest to wyjątkowo droga sprawa.  Koń jest zwierzęciem domowym, a nie gospodarskim i w związku z tym wszelkie zabudowania stajenne są kwalifikowane jako domowe...

Lasy są prywatne i raczej nie mam możliwości pojeżdżenia sobie po lesie. Jeździ się stępem po poboczach mniej ruchliwych ulic i tutaj kierowcy zazwyczaj przy koniach zwalniają, zatrzymują się i zachowują się kulturalnie. Zdarza się, że właścicele farm pozwalają ( odpłatnie) jeździć konno dookoła ich łąk, czy pól uprawnych, bądź pozwalają wjeżdżać na pastiska dla owiec i tam można sobie do woli pojeździć po ogromnych połaciach łąk, ale w towarzystwie owiec ( moje konie jakoś tak nie przepadają za byciem"sam na sam" z owcami, ale z innym koniem do towarzystwa nie mają problemu).

Od blisko roku jesteśmy z końmi w miejscu gdzie mam gdzie pojechać w teren, mam halę 20x40, mam jak na brytyjskie warunki ogromny plac 40x80, konie są zadbane, prowadzący skrupulatnie prowadzi zeszyt każdego konia gdzie ma zapisane co koń robił w dany dzień i w danych godzinach, ile czego dostał do jedzenia itp, mam na miejscu szkoleniowca i świetną, przyjacielską atmosferę. Szukanie takiego miejsca zajęło nam 2 lata. W pomiędzy czasie byiśmy z końmi w dwóch innych pensjonatach, gdzie poziom usługi z założenia miał być całkiem wysoki, a bywało różnie. Jeden z nich był prowadzony przez Brytyjkę, mieszkały tak konie głównie użytkowane głównie rekreacyjnie. Drugi pensjonat był prowadzony przez matkę i córkę pochodzące z Afryki Południowej ( biali afrykanerzy). Początki były świetne, a cena nie najniższa jak za part livery, bo 460 funtów za konia. Po roku rozpoczęły się ciche oszczędności i konie chudły, zaczął wychodzić całkowity brak profesjonalizmu. Poszukałyśmy sobie z forumową Ekwadorką innych stajni dla naszych zwierzaków i tym razem żadna z nas się nie zawiodła 🙂.

Anglicy bardzo często są niedbali i niestety często leniwi oraz bardzo oszczędni. Żyją w przeświadczeniu o wyższości tego co brytyjskie, są nieznośnymi tradycjonalistami. Oczywiście są wśród nich wyjątki, ale najczęściej uważają, że jak coś po prostu jest,  to jest wystarczająco dobre i więcej nie trzeba 😉. Ci co zechcą zainteresować się nowinkami kontynentalnymi są zupełnie inni mentalnie oraz bardziej otwarci. Do stajni prowadzonych przez takich ludzi warto wstawiać swoje konie. Takie stajnie są i to w nich można popatrzec na ładne jeździectwo, jest się od kogo uczyć.

A jak cenowo wygląda utrzymanie konia w Anglii? I jak działają tam szkółki, kluby? Z tego co się orientuję (czyli prawie wcale) to UK ma raczej sprzyjającą politykę klubowo-szkółkową, można się rozwijać. Ktoś wie, jak to wygląda od kuchni?

Ja trenowałam przez bardzo długi czas z taką Laurą i mieliśmy bardzo fajnie ułożony plan treningów. Elastyczność w godzinach. Nie było problemu ze zrobieniem treningu od 20 do 22. Konie dostawalam w zależności od tego co wymagała ode mnie żebym zrobiła przy okazji uczyłam się razem z koniem. Bardzo dobre podejście. Na spokojnie nawet kilkanaście razy proste rzeczy potrafiła powtórzyć. Doprowadzila mnie do BHS, udostępniła swoje konie na egzaminy. Nauczyła mnie luzakowania od samego wejścia do stajni do przyjazdu na stajnie z zawodów i bardzo wiele innych rzeczy.

I nie wiem czy we wszystkich stajniach w UK tak jest bo ja tylko w jednej przesiadywałam dostałam kartkę z oświadczeniem, że w czasie treningów, bycia na stajni itp trenerka bedzie będzie mogła mnie dotknąć. W sensie, że ustawic odpowiednio nogę w strzemieniu, rękę itp.

I derkowanie koni to chyba ich ulubiona robota 😀 czy małe czy duże hasaja w dereczkach 🙂